Hz. Adem’den itibaren insanoğlu eşli olarak var edilmiştir. Eş olma, eşe sahip olma insanoğlunun genlerinde mevcut olan bir durumdur. Allah, bu ihtiyacı gidermek için insanları eşli olarak yaratmıştır. Eşsiz olan sadece Rabbimizdir!
Bu dünya koşuşturmasında, zorlandığımız, içinden çıkamadığımız anlarda hep bir eşe ihtiyacımız vardır. Allah, evlilikle var olan bu eş olmayı, kadın ve erkeğin birbirine dayanak ve sığınak olması, dünya imtihanını kol kola girerek beraber geçmeyi bizlere nasip etmiştir. Böyle bir ortamda İslam’ın her seferinde bizlere aile kurmayı özendirdiğini biliyoruz.
Dinimiz, evlenmeyi, aile kurmayı teşvik eden bir dindir. Peygamber Efendimizin örnekliğinde de olduğu gibi, evlilik peygamberimizin sünnetidir. Bunun devamında Allah’ın (c.c.) bizlere, sadece aile kurmamızın yeterli olmadığını, iyi bir aileyi oluşturabilmek için çaba sarf etmemiz ve emek vermemizin gerekliliğini görüyoruz.
Sadece nikah töreninde “Eveet” deyip, evlilik cüzdanına atılan bir imzayla aile olmanın gereği yerine getirilmiş maalesef ki olmuyor. Aile olmak, insanın gözlerini açtığı andan ölümüne kadar ki süreçte hayatının tamamını kapsayan bir dizi haklardan ve sorumluluklardan oluşmaktadır. Aile söz konusu olduğunda ailenin temelinde yer alan kavramlar, haklar ve sorumlulukların yanında ahlaki değerler de bizler için önemlidir.
İslam, aileyi daha çok hukuki anlamın yanında ahlaki bir kurum olarak görmektedir. Ailenin temelini muhabbet, samimiyet, merhamet, adalet gibi ahlaki kavramların oluşturduğunu söylemektedir. Allah (c.c.) Kur’an-ı Kerim’de “Kendileri ile huzur bulasınız diye sizin için türünüzden eşler yaratması, aranızda sevgi ve merhamet var etmesi Allah’ın varlığının ve kudretinin delillerindendir. Şüphesiz bunda düşünen bir toplum için elbette ibretler vardır.” (Rum 30/21) Buradaki huzur bulmak ve birbiriyle huzura ermek ahlaki bir temelde aslında insanların dünya hayatındaki her türlü meşakkate aile sayesinde çok daha kolay katlanabilmesi anlamına gelmektedir.
Aile, kişinin sorumluluklarının yanında sevap kazanmasına da vesiledir aslında. Peygamber Efendimiz: “Bir kişi, sevabını Allah’tan umarak ailesine harcama yaptığında, bu harcama onun için sadaka olur.” (Buhari, İman 41) buyurmuştur.
Ailenin, kişinin bireysel ve toplumsal olgunluğu açısından büyük bir önemi de vardır. Kişi, ailesi içinde yer alan eş, çocuk, anne, baba ve diğer akrabaları sayesinde yalnızlık ve mutsuzluk girdabından kurtulur. Bir başkası içinde yaşayabilme düşüncesi kişinin, içinde bulunduğu pesimist havadan uzaklaşmasına katkı yapıp, manevi bir iyi olma hâli sağlayabilir.
Aile, toplumu da olgunlaştırır. Aile, toplumu kötü ve zararlı alışkanlıklardan koruyan bir kalkandır.
İslam ve aile denildiğinde, insan aile ile var olan, aile içerisinde huzur bulan ve bir başkasına huzur vermekle, destek olmakla, bir başkasıyla hayatı paylaşmakla olgunluğa eren bir varlıktır. Allah (c.c.) aileyi bunun için var etmiştir.
Aile, ahlakın ve manevi değerlerin temelinin atıldığı, bu değerlerin hayat bulduğu sıcak bir yuvadır. Güzellikleri ailemizde/ailemizle yaşarız. Ailede, eş olmanın huzuruna erer, baba olmanın mutluluğunu yaşarız, kardeş olmanın anlamını öğrenir, evlat olmanın bilincine varırız. Aile sayesinde dünya, daha güzel daha anlamlı görünür gözümüze. Aile sayesinde, fedakârlığı, paylaşmayı, anlamayı, anlaşılmayı, geçinmeyi, sıkıntılara hep birlikte göğüs germeyi öğreniriz.
Son olarak duamız odur ki; Allahım, saygıda, sevgide, huzurda, güvende, mutlulukta seni sevenlere bizleri örnek eyle. Amin. Haftaya görüşmek ümidiyle. Allah’a Emanet.
