İBRAHİM SURESİ 37. AYET VE MASLOW’UN İHTİYAÇ PİRAMİTİ
Maslow’un İhtiyaç Piramidinin tabanında, ilk temel; fiziksel ihtiyaçlar vardır. Bundan sonra sosyal ihtiyaçlar, sonra üçüncü psikolojik ihtiyaçlar ve en tepede kişi kendini gerçekleştirecektir.
Maslow’a göre her şeyden önce bir insan olarak fizyolojik ihtiyaçlarımızı karşılamak zorundayız. Bu gıda ve barınmadır. Fizyolojik ihtiyaçlar karşılandıktan sonra güvenlik ihtiyacı öncelikli hale gelir. Güvenlik gereksinimleri arasında mülkiyet güvenliği, finansal güvenlik, kişisel güvenlik ve sağlık yer alır.
Bunun ardından arkadaşlar edinmek, sosyal bir hayata sahip olmak ve bir topluluğa dahil olmak istersiniz. Bu da sosyal bir ihtiyaçtır.
Maslow’a göre fizyolojik, güvenlik, sosyal ve psikolojik ihtiyaçları elde ettikten sonra ancak din hususunda düşünmeye başlayabilirsiniz.
Fakat İbrahim (a.s.)’a göre piramidin şekli tam tersinedir. İbrahim (a.s.); Hacer ve oğlu İsmail (a.s.)’ı Mekke’de ekinin/ziraatın olmadığı ıssız vadiye bıraktığında isteyeceği ilk şey onların hayatta kalabilmeleri için yiyecek olmasını düşünebilirdik fakat O duasını şöyle yaptı:
“Rabbena li yugimus salah” Rabbimiz namazı kılsınlar.” Yani namazın ikame edilmesiydi. Yani manevi ihtiyaçtı. Akabinde:
“Artık sen onlardan bazılarının gönüllerini onlara meylettir.” Yani insanlara onları sevdir, yani sosyal ihtiyaçlarını talep ediyor. Bunun ardından:
“Ve çeşitli meyvelerle onları rızıklandır.” fizyolojik ihtiyaçları talep ediyor. Hatta bunu bile ibadetle irtibatlandırıyor: “Olur ki şükrederler”
İşte doğru olan kendini gerçekleştirme piramidi budur. Allah (c.c.) her şeyi senin için var ederken, yediğin, içtiğin, uyuduğun ve diğer her şeyi yaptığın sırada Allah (c.c.) için yapmalısın…
Kendini Gerçekleştirme programı budur. Maslow’un ki değil…
Rabbim ayaklarımızı sırat-ı müstakimde sabit kılsın.
