İYİ İŞLER YAPANLAR DEĞİL SALİH AMEL İŞLEYENLER CENNETE GİDECEK
Fıtri olarak kimi özelliklerini muhafaza eden insanoğlu, her inançta ve coğrafyada, her dönemde ve toplumsallıkta olumlu sayılabilir işleri tarih boyu hep yapa gelmiş, bundan sonra da yapmaya devam edecektir.
Mekke cahiliyesinde sık rastlanan ve fazilet sayıldığı için takdir edilip teşvik edilen; köle azadı, bonkörlük, düşküne yardım etmek, konuklara ikram etmek, esirleri kurtarmak, eman vermek, mağdurun yanında yer almak, hilf anlaşmalarıyla sosyal dayanışma üretmek vs gibi etkinlikler orada da önemliydi. Bunların hepsi iyi işlerdir.
Burada mesele bu tür etkinlikleri anlamlı kılanın, onların ne uğruna yapıldığının anlaşılması ve İslam nezdinde neye karşılık düştüğünün açıklığa kavuşturulmasıdır.
BİZ BİLİYORUZ Kİ İSLAM, BU TÜR UYGULAMALARI SADECE İMAN ETMEYE AYARLI VE ONA BAĞLI OLARAK KABUL ETMEKTEDİR.
Ayrım yapmaksızın bütün cahiliye toplumlarıyla, İslam’ın getirdiklerinin ayrıştığı temel nokta ve ikisi arasındaki fark burada açığa çıkmaktadır.
Burada asıl mesele cahiliye algısı ve pratiklerinin uyumluluğu, kısmen veya çoğunlukla ahlaki ve adil olması değildir.
Tüm bunların dayandıkları referans veya onları anlamlı kılan gerekçelerdir. İslam’da her şeyin merkezinde ALLAH ve onun rızasını gözetmek varken; cahiliye de Allah ile birlikte başka varlıklar, amaçlar ve hedefler vardır.
Yüzünüzü doğu ve batı tarafına çevirmeniz birr değildir. Ama birr: Allah’a, ahiret gününe, meleklere, Kitaplara ve Nebilere iman etmek; malını sevdiği halde onu yakınlarına, yetimlere, yoksullara, yolda kalmışlara, yardım isteyenlere, rikab olanlara vermek; “salâtı ikame etmek, zekat yapmak,” söz verdiği zaman sözünü yerine getirmek, sıkıntıda, zorlukta ve felakete uğrama durumunda sabretmektir. İşte bunlar, sadık olanlardır. Ve işte bunlar, takva sahibi olanlardır. (Bakara Suresi 177)
Sana BİRR soruyorlar yani İYİLİĞİ soruyorlar derken Allah (C.C) tarifini yaparken sırası ile
- Allah’a
- Ahiret gününe
- Meleklere
- Kitaplara
- Nebilere iman etmek dedikten sonra amellerin, SALİH amel olduğunu belirtmiştir.
Bu anlamda günümüz modern dünyasında da, başka niyet ve hedeflere uygun olarak yapılan erdemli davranışlar (amel) iyi işler olmaktan öteye gidememektedir…
Buradan hareketle, tevhidi bir esastan kopuk olarak insanilik, erdemlilik, insani yardım ve dayanışma, sivil platform, ortak yarar, ortak akıl, vicdani tepki, kamusal yarar, adalet vs gibi pratikleri, başka niyetlerle ve diğer ilişkilerden kopuk olarak yapıldığında sadece AMEL dir. İYİ iştir. Belki ileride iman etmenize vesiledir. AMA ASLA KURAN’DA BAHSE KONU CENNETE GÖTÜRECEK SALİH AMELLER DEĞİLDİR.
Rabb’lerine nankörlük edenlerin yaptıkları, fırtınalı bir günde rüzgârın şiddetle savurduğu bir kül gibidir. Kazandıklarından hiçbir şey ellerinde kalmaz. İşte bu derin bir sapkınlıktır… (İbrahim Suresi 18)
Selametle Kalın!
