HAYDİ ABBAS VAKİT TAMAM
“Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder” şiiri ile hafızalara kazınan Cahit Sıtkı Tarancı’nın, bizlere miras bıraktığı diğer bir kıymetli eseri: “Haydi Abbas Vakit Tamam”. Peki, bu şiirin bir hikâyesi olduğunu biliyor musunuz?
Cahit Sıtkı askerlik görevini 1941 yılında yedek subay olarak yapmaya başlar. O yıllarda yedek subay sayısının yetersiz olması sebebiyle, yedek subayların yanına bir de emir eri verilmektedir. Cahit Sıtkı da kendisine bir emir eri seçmek üzere bölük defterini eline alarak sırayla isimlere göz atar. Ve bir isim Cahit Sıtkı’nın dikkatini çeker: Abbas oğlu Abbas.
Cahit Sıtkı Abbas ile tanışır ve kendi evinin altındaki boş odaya taşınmasını söyler. Cahit Sıtkı’nın o yıllarda yaşadığı evi vatani görevini yaptığı Balıkesir / Burhaniyede’dir.
Cahit Sıtkı’nın emir eri olan Abbas, zeki ve sıcakkanlı bir kişiliğe sahiptir. Cahit Sıtkı ona emir vermeden bütün işlerini yapar; yemeği ayarlar, elbiseleri hazır duruma getirir, askeri işleri büyük bir titizlikle halleder. Zaman geçtikçe, Cahit Sıtkı ve Abbas arasındaki bağ bu sebeple komutan – asker konumundan çıkarak, iki yakın dostun arkadaşlığına dönüşür.
Cahit Sıtkı zaman zaman Abbas’a dertlerini anlatır. Birlikte akşamları keyif sofralarında uzun uzun sohbet ederler. Temiz yürekli ve vicdanlı Abbas, Cahit Sıtkı’nın dertlerine derman olabilmek için elinden geleni yapmaya gayret eder. Abbas’ın, dertlerini çözmek için çabasını gören Cahit Sıtkı çok duygulanır. Hayatında belki de ilk defa birisi onun dertleri ile dertleniyor ve derdine çare bulmak için çaba gösteriyordu. Bunun üzerine Cahit Sıtkı Abbas’tan bir sofra kurmasını ister. O sofrada dostu Abbas’a yazdığı “Haydi Abbas Vakit Tamam” şiirini yüzüne karşı okumaya başlar:
“Haydi Abbas, vakit tamam;
Akşam diyordun işte oldu akşam.
Kur bakalım çilingir soframızı;
Dinsin artık bu kalb ağrısı…”
Bu şiir Cahit Sıtkı ve Abbas’ın kaldığı Burhaniye’deki evde duvarda asılı bir şekilde yer almaktadır.
