İMPARATORLUĞUN SON BÜYÜK ZAFERİ
Yıkılmak üzereyken kazanılan bir zafer, imparatorluğun son büyük zaferi…
Osmanlı Devleti, 20. yüzyılın başına gelindiğinde artık son gücünü göstermeye başlamıştı. Devlet yaklaşık bir asırdır ‘’hasta adam’’dı. Son üç asırdır savaşları kaybetmeye ve yönetim içerisindeki bozulmalar devletin gücünü azaltmaya başlamıştı. Sanayi İnkılâbı’nın bir getirisi olan teknolojinin gelişmesi ile diğer devletlerin güçlenmesi ile Osmanlı Devleti artık üç kıtada hüküm süren ve cihana hükmeden günlerini geride bırakmıştı.
Yaklaşık bir asırdır süren diğer devletlerin arasındaki hızlı bir şekilde silahlanma ve üstünlük yarışı başlamıştı. Bu sebeple bir dünya savaşı kaçınılmazdı. Sadece bu savaşın tarihi erteleniyordu.
Derken…
Savaş için bir bahane ortaya çıktı ve Avusturya Arşidükü Ferdinand öldürüldü. Savaş başlayınca Osmanlı Devleti de İttifak grubunda yer aldı. Osmanlı ordusu bu savaşta yedi cephede savaştı. Bu cephelerden sadece Çanakkale Cephesi’nde zafer kazandı. Hem de İngiltere ve Fransa’ya karşı…
İtilaf Devletleri (İngilizler, Fransızlar…vs.) Çanakkale’yi geçip, boğazları ve İstanbul’u alarak Osmanlı Devleti’nin yönetimine son vereceklerdi. Aynı zamanda müttefikleri olan Rusya’ya silah, erzak ve malzeme göndereceklerdi.
Rusya ile tek bağlantıları bu yoldu. Ama evdeki hesap çarşıya uymadı! Hepinizin de bildiği üzere kahraman Türk ordusu, ‘’Çanakkale Geçilmez’’ diyerek destan yazdı.
Ne başkentlerini verdiler ne de Rusya’ya yardım gönderttiler.
Düşman kuvvetleri geri dönmüştü. Bu direniş ile imparatorluk son zaferini ve I. Dünya Savaşı’ndaki tek zaferini kazandı. Yardım gidemediği için Çarlık Rusyası, yıkıldı. İtilaf Devletleri, Türkleri ve Türk ordusunu savaş dışı bırakamayacaklarını ve İstanbul’u alamayacaklarını anlamışlardı.
Çanakkale zaferimizi en iyi anlatan şairlerimizden Mehmet Akif ne demiş;
Top tüfekten daha sık, gülle yağan mermiler…
Kahraman orduyu seyret ki bu tehdide güler!
Ne çelik tabyalar ister, ne siner hasmından;
Alınır kal’a mı göğsündeki kat kat iman?
Hangi kuvvet onu , hâşâ, edecek kahrına râm?
Çünkü te’sis-i ilahi o metin istihkâm.
