Hz. Peygamber (s.a.v.) aile yaşantısıyla bizlere örnek olmuş bir peygamberdir. Hanımlarına her zaman değer vermiş, gerektiğinde onlara danışmış, onların söylediklerini dikkate almış, ev işlerinde yardımcı olmuş, aile bireyleriyle sohbet etmiş, İslam’ın emir ve yasaklarını onlara anlatmış, yeri geldiğinde şakalaşmış, hoşgörü göstermiş, her zaman onlara destek olmuştur.
Asrı Saadette kadınları hiçbir şekilde ihmal etmemiştir. Cahiliye döneminde ezilen, hakları yenen kadınlara şeref ve iffet gibi değerleri iade etmiştir. O, kadın, erkek insani ilişkilerinde daima güler yüzlü, tatlı dilli, hoşgörülü, yumuşak huylu olmuştur. Aile ilişkilerinde kaba, kırıcı, azarlayan, kötü söz söyleyen biri olmamıştır. Hz. Peygamber (s.a.v.) nezaket ve zarafeti şiar edinmiş ve hayatı boyunca da bu güzel hasletleri devam ettirmiştir. Sadece aile fertlerine değil, toplumun bütün bireylerine karşı örnek teşkil edecek tarzda sosyal ilişkilerini sürdürmüştür. Çocuklarına şefkatli bir baba, torunlarına sevimli bir dede, eşlerine ise hoşgörülü bir insan olmuştur.
Hadisleri bizlere ulaştıran kaynak eserlere baktığımızda, Hz. Peygamberin uygulamalarında, kadınlara, çocuklara ne derece değer verdiğini görmekteyiz. Hz. Peygamber, evinde asla gönül kırıcı söz ve davranışlarda bulunmamıştır. Çocuklarını incitmemiş, her zaman gönüllerini hoş tutmuştur. Başkalarına da kadınlara karşı nazik davranmayı tavsiye etmiştir.
Kadını insan muamelesi yapılmayan cahiliye döneminin örf âdet ve geleneklerini bir kenara koyan Efendimiz, kadınlara şiddeti uygun bulmamıştır. Efendimizin hayatına baktığımızda ne peygamberlik öncesi ne de peygamberlik sonrası kadına el kaldırmamış, kaba kuvvet kullanmamıştır. Hz. Peygamber (s.a.v.) , “Allah’ın kulları olan kadınları dövmeyin!” buyurmuş, (İbn Mâce, nikâh 51) kadınlara karşı kaba kuvvet kullanan erkekleri Müslümanların hayırlılıları olmadığını ifade etmiştir.
Peygamber Efendimizin aile hayatı, kadınlara, çocuklara verdiği değer bizim şiarımız olmalıdır. Son zamanlarda haber bültenlerinde sıkça gördüğümüz kadına şiddet olaylarının bir an önce son bulup, nebevi örnek bir hayat çerçevesinde iyi geçinmenin yollarını aramamız gerekmektedir. Çünkü, derdimizin dermanı Hz. Peygamberi örnek almak olmalıdır.
